ม. 2 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 400 / 483

ทวี เขื่อมแก้ว. (2524). ลวดมนต์ฉบับเห่อ. เชียงใหม่: รุ่งเรืองการพิมพ์. ธรรมทยาท. (2543). ธรรมภายในคัมภีร์เถรวาท. กรุงเทพฯ: บริษัท กราฟฟิค อาร์ตแพร่นิ่ง จำกัด. ประพจน์ อัจฉวีรผกากุล. (2446). โพสต์อัจ

บทความนี้นำเสนอข้อมูลอ้างอิงเกี่ยวกับหนังสือและผลงานวิชาการที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา ซึ่งมีการตีพิมพ์ในแต่ละปีและการศึกษาจากหลายสถาบัน เช่น ลวดมนต์ฯ, ธรรมภายในคัมภีร์เถรวาท, และอื่นๆ ที่สะท้อนถึงคว

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ พระทัพยปริญญา.(2499). ธรรมภายใน. กรุงเทพฯ: แฉล้ม อุศครัตน์. พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2489. พระธรรมาจารย์ นวน สุทธิ (ม.ป.ป.). การเจริญสมาธิภาวนาแบบโบราณ พมมปั

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับหลักฐานธรรมภายในจากคัมภีร์พุทธโบราณ โดยอ้างอิงถึงงานวิจัยที่สำคัญและตำราต่างๆ เกี่ยวกับการบูชาพระและแนวทางการเจริญสมาธิจากหลวงพ่อวัดต่างๆ ในกรุงเทพฯ และทั่วประเทศ มีการ

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโรมาณ 1 ฉบับวิชาการ *of the Pali Text Society* 15: 89-126. Conze, Edward. 1978. *The Prajnāpāramitā Literature*. Tokyo: Reiyukai. Cousins, L. S. 1996. "The Dating of the H

เอกสารนี้นำเสนอหลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโรมาณ 1 โดยเน้นการวิเคราะห์วิชาการที่เกี่ยวข้องกับพุทธนิกายหลักและวรรณกรรมต่างๆ จากผู้เชี่ยวชาญในสาขาพุทธศาสนา บทความรวมถึงการสำรวจเรื่องราวทางประวัติศาสตร์

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโธภาณ 1 ฉบับวิชาการ Order (Catusparisat­sûtra). Vol. 1, Religious Texts Translation Series NISABA. Leiden: E.J. Brill. Kohn, Livia, and Michael LaFargue. 1998. Lao-tzu and

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโธภาณ 1 ฉบับวิชาการ มีการสำรวจแนวคิดและการปฏิบัติทางศาสนาที่ได้จากคัมภีร์ ซึ่งรวบรวมความรู้และการแปลจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย เช่น คัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาและการศึกษาเชิงวิชา

ประวัตินักวิจัย พระครูเทสสุธรรมาญ วิ. (สุธรรม สุธโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยนานาชาติธรรมชัย (Dhammachai International Research Institute; DIRI) นิติตศาสตร์บัณฑิต มหาวิทยา

พระครูเทสสุธรรมาญ วิ. เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย และผู้อำนวยการสถาบันวิจัยนานาชาติธรรมชัย มีผลงานการวิจัยที่สำคัญเกี่ยวกับคำสอนจากคัมภีร์โบราณ และได้รับรางวัลมากมายในด้านการสนับสนุนการอนุรักษ์ค

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ จากคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถาผฺิกาและปรกนิยเสสต่างๆ ในภาษาบาลีงานวิจัยที่กำลังทำคือเรื่อง "การศึกษาการปฏิบัติธรรมแบบพุทธนูสติในคัมภีร์พุทธศาสนาภาษาบาลี"

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาการปฏิบัติธรรมแบบพุทธนูสติในคัมภีร์พุทธศาสนาภาษาบาลี ซึ่งเป็นวิจัยที่เชื่อมโยงหลักธรรมในพระไตรปิฎก ภายใต้การนำเสนอของนักวิจัยที่มีประสบการณ์และความรู้จากการศึกษาในต่างประเทศ รว

พระปอเหม่า ธมมิจิตโต สำเร็จการศึกษาระดับมหาบัณฑิตจากสถาบันธรรมกาย ปฐมานี เมื่อ พ.ศ. 2549 ผ่านการอบรมในโครงการคัมภิรพุทธศาสนดังเดิมภาษานธ์และสันลภุตจากมหาวิทยาลัยอชิงตั้น ซีแอตเทิล สหรัฐอเมริกา ปัจจุบั

พระปอเหม่า ธมมิจิตโต สำเร็จการศึกษาระดับมหาบัณฑิตจากสถาบันธรรมกายเมื่อปี 2549 และมีผลงานวิจัยเกี่ยวกับผลกระทบจากสงครามกลางเมืองต่อพระพุทธศาสนาในกัมพูชา งานวิจัยของพระวิวิชย์ เตชวงศ์ เป็นการชำระคัมภิรอ

สุปราณี พนิขจงศ์ ปัจจุบันเป็นนักวิจัยในโครงการสืบค้นหลักฐานวิชาชาธรรมภายในคำสอนดั้งเดิม ในอุปสัมมภ์พระเทวญาณมหามนู วิ. สำเร็จการศึกษาปริญญาตรี คณะอักษรศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร เรียนจบ บาลีศึกษา 9 มกรา

สุปราณี พนิขจงศ์ปัจจุบันเป็นนักวิจัยในโครงการสืบค้นวิชาชาธรรมภายในคำสอนดั้งเดิมในอุปสัมม์พระเทวญาณมหามนู สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีจากคณะอักษรศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร และระดับปริญญาโทในสาขาพระพุทธศาสนาโด

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ ที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ พระพรหมสิทธิ (รงชัย สุขาโณ) พระราชกานาจารย์ (เผือก ทฏฺฐิโก) พระครูวินัยธรสุทธิ

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 เป็นผลงานรวมวิจัยที่นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับหลักธรรมทางพุทธศาสนา โดยมีที่ปรึกษาและบรรณาธิการที่มีความเชี่ยวชาญในสาขานี้ การศึกษาครั้งนี้ให้ความสำคัญกับความเข้าใจในหลัก

หลักฐานทางภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดย ย่อ “โอโย โอภากิล ธมฺม ปสุลฺธิโต โส ม ปสุลฺธึ โย ม ปสุลฺธิ, โส ธมฺมํ ปสุลฺธํ ฯ ธมฺมํ หิ โภภากิล ปสุสนโโต มํ ปสุลฺธํ มํ ปสุลฺธํ ฯ (ส.ข. 17/216/147)

คณะทำงานวิจัยด้านธรรมกายมีส่วนร่วมในการเพิ่มพูนความรู้และการศึกษาพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในวันคุ้มครองโลก 22 เมษายน 2557 การจัดพิมพ์หนังสือเพื่อส่งเสริมและเผยแพร่ความรู้ให้กับพระสังฆาธิการ 30,000 วัดทั่ว

บรรณานุกรม Mahāparinirvāṇa sūtra T374 Vol. 12 pp. 365-603 translated by Dharmakṣema Aṅgulimāliyā sūtra T120 pp. 512-544 translated by Guṇabhadra Tibetan tipitaka (1) Peking (tsu) 133b-215a (2) Nartha

ในเอกสารนี้ได้รวบรวมบรรณานุกรมของคัมภีร์พุทธศาสนาที่สำคัญ เช่น Mahāparinirvāṇa sūtra และ Aṅgulimāliyā sūtra พร้อมข้อมูลการแปลโดย Dharmakṣema และ Guṇabhadra นอกจากนี้ยังมีหลักฐานจาก Tibetan tipitaka แล

เส้นทางสายไหม (Silk Road 丝绸之路 sichou zhi lu สีโฮ่ว จี่โหว) เรียนเรื่องจากรายงานวิจัยของ ดร.ชนิดา จินทราศรีโคล "ร่องรอยวิชาชาธรรมภายในคัมภีร์พระพุทธ ศาสนาจากค้นธารและเอเชียกลาง" พ.ศ. 2556 ค.ค. 10-30 “

บทความนี้สำรวจเส้นทางสายไหมและหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา นำเสนอโดย ดร.ชนิดา จินทราศรีโคล โดยบทความนี้ได้มีการอ้างอิงจากงานวิจัยและคัมภีร์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาและข้อมูลทางประวัติศ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ 번호 14 สมณะอังอัจังกิว่ากว่า ในสมันที่น่าท้าทายท่านอธิบายว่า ว่าชวาทุกคนในเดียงมัมหาขยาย และเนียน จจะเรียนท่องโลกเหล่านั้นที่สามารถวัดได้ 5 และค

บทความนี้สำรวจหลักฐานธรรมจากคัมภีร์พุทธโบราณที่มีความสำคัญ ทำการวิเคราะห์เกี่ยวกับอักษรตัวเขียนเฉี่ยงที่ใช้ในพื้นที่ Eastern Turkestan โดยการค้นพบของ Sir Aurel Stein และวิจัยโดย ดร.ชนิดา จันทารศรีโศล.

Gilgit-Bamiyan Type I Sander, Lore. 2000. “Appendix: A brief paleographical analysis of the Braḥmī manuscripts in volume I.” In J. Braarvig, eds., Buddhist manuscripts vol 1. pp. 285 - 300. Oslo:

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์พาลีกราฟในคัมภีร์ Braḥmī และการศึกษาภาษาไทยของบทพระธรรมที่สำคัญ รวมถึงคำแปลของคำสอนจากพระพุทธเจ้าและปรัชญาเกี่ยวกับธรรมะจากแหล่งที่มาแตกต่างกัน แสดงให้เห็นถึงคุณค่าทางวัฒนธรรมแล

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธธาน 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ. 44 นักอรรถวิทยา philologists 45 พุทธศาสตร์ Buddhistologists 46 Saddharmapurāṇikā-sūtra, Saṅghaṭa-sūtra, Sūrungamasamādhi-sūtra, Suvarṇabhā

เนื้อหานี้เสนอการศึกษาเกี่ยวกับความสำคัญของคัมภีร์พุทธโธธาน ผลงานศึกษานี้เน้นในเรื่องของโยคาจาร ซึ่งหมายถึง 'การปฏิบัติแห่งโยคะ' เป็นที่มาของการเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งกับคติในการปฏิบัติธรรม โดยมีการอ้างอิ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบรวมงานวิจัยโดยออ 133 เก็บรักษาไว้ใน N. E. Petrovsky Collection ที่ St. Petersburg (Leningrad) (Bongard - Levin and Tyomkin 1969: 269-270) 134 อยู่ในกลุ่ม Ge

เนื้อหาเกี่ยวกับการรวบรวมงานวิจัยในคัมภีร์พุทธโบราณที่เก็บรักษาใน N. E. Petrovsky Collection รวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับพระโพธิสัตว์และมิติต่าง ๆ ในการบำเพ็ญคุณธรรม เพื่อให้ได้พระคุณเทียบเคียงพระพุทธเจ้า

ปัจจุบันวิชาการพุทธศาสนศึกษา ครอบคลุม เนื้อหาหลากหลาย และลึกซึ้ง มีความก้าวหน้าด้วยวิธีการค้นคว้าทันสมยุค ต้นฉบับคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาที่เขียนด้วยภาษาสันสกฤตและปรากฏส่วนใหญได้สุขไปนาน การต่าง ๆ เหลือ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับคำว่า 'ธรรมภายใน' ในพระพุทธศาสนาผ่านฐานข้อมูล GRETIL ซึ่งมีการรวบรวมข้อมูลจากพระสูตรต่างๆ โดยพบคำว่า 'ธรรมภายใน' ในพระสูตร 33 พระสูตร จากข้อมูล 180 พระสูตร นอกจากน

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ คัมภีร์รับรองฉีกาถกปฏิญญาปรามิตา ชินส่วนคัมภีร์ที่ปรากฏคําว่าธรรมภายอีกชั้นหนึ่งพบที่กิลติภาคเหนือ ของปกิสนา26 มีอายุรวมพุทธศตวรรษที่ 11-12 บ

การศึกษาจากคัมภีร์พุทธโบราณพบว่าธรรมภายในมีความสำคัญในการเข้าใจธรรมะและธรรมกาย พระพุทธเจ้าทั้งหลายถูกอธิบายว่าเป็นธรรมกาย ซึ่งเป็นการพิสูจน์ถึงการมีอยู่ของธรรมกายในคำสอนพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในพุทธศตวร

เชิงอรรถฉบับที่ 2 1 เรียนเรียงจาก “รายงานการวิจัยการค้นพบคำว่าธรรมนภายในคัมภีร์สิสินกลกุต” โดยพระวีระชัย เตชุกุโร 2556 2 Göttingen Register of Electronic Texts in Indian Languages and Related Indologi

เอกสารนี้เป็นการรวบรวมเชิงอรรถจากรายงานวิจัยเกี่ยวกับคำว่า 'ธรรม' ภายในคัมภีร์ที่สำคัญ เช่น Prajñāpāramitā และการศึกษาวิธีการที่ปราชญ์ในพุทธศาสนาอธิบายธรรมะ การศึกษามีการกล่าวถึงนักปรัชญาชื่อดังอย่าง

the Great Vehicle : Three Mahāyāna Buddhist Texts. Ann Arbor, Mich. : Collegiate Institute for the Study of Buddhist Literature and Center for South and Southeast Asian Studies, University of Michigan

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับพระคัมภีร์มหายานสามเล่ม เน้นที่การตีความธรรมชาติของพระพุทธเจ้าและความไม่สามารถที่จะรู้จักธรรมได้ด้วยความรู้สึกทางประสาทสัมผัส นอกจากนี้ยังกล่าวถึงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องก